مدارگرد خورشیدی، همانطور که از نامش پیداست، یک ماهواره برای چرخش به دور خورشید است تا شرایط و ویژگی هایی که تلسکوپ های روی زمین قادر به اندازه گیری نیستند را اندازه بگیرد. روز یکشنبه 9 فوریه معال 20 بهمن ، آژانس فضایی اروپا مدارگرد خورشیدی خود را پرتاب خواهد کرد تا هدف اصی آن یعنی شناخت رموز خورشید محقق شود. این پرتاب برای ساعت ۱۱:۳۰ شب برنامه ریزی شده است.
کاوشگر خورشیدی پارکر تنها نخواند ماند
کاوشگر خورشیدی پارکر یک فضاپیمای رباتیک برنامه‌ریزی شده برای بررسی بیرونی‌ترین لایهٔ خورشید یا (کرونا) است. این کاوشگر به فاصله ۸٫۵ شعاع خورشیدی (حدود شش میلیون کیلومتری) سطح خورشید در سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شده‌است. برنامه ریزی شده است تا کاوشگر پارکر که مقاومت زیادی نسبت به حرارت دارد، از همه کاوشگرهای پیشین به خورشید نزدیک‌تر شده و با کمک نیروی گرانش سیاره ناهید(زهره) پس از هفت سال در شش میلیون کیلومتری خورشید قرار خواهد بگیردو اطلاعات تازه‌ای دربارهٔ کرونا مخابره کند.
مقالات مرتبط:
ثبت واضح ترین تصویر از سطح خورشید با تلسکوپ خورشیدی "اینویِی"
و اما هدف از ماموریت این فضاپیمای جدید یا مدارگرد خورشیدی بررسی چگونگی تولید هلیوسفیر توسط خورشید است. هلوسفیر ، ناحیه پلاسمائی است که کل منظومه شمسی را احاطه کرده است. هدف نهایی این فضاپیما پیش بینی شرایط جوی فضایی است که پتانسیل آسیب رساندن به بسیاری از وسایل الکترونیکی را که زندگی انسان امروزه به آن بند است. این همچنین اولین ماموریت برای گرفتن عکس از قطب های خورشید خواهد بود.
چرخش ۱۵۰ روزه این مدارگردخورشیدی روی مداری بیضی شکل آن را به ۲۶ مایلی خورشید خواهد رساند. این فضاپیما بارها و بارها به زهره باز بر می گردد و هر بار گرانش این سیاره را به اندازه ۱۷ درجه از مدار خارج می کند تا هر دفعه نمایی متفاوت از خورشید را عکسبرداری کند. و اگر این مرحله ماموریت موفقیت آمیز پیش برود این فضاپیما در مراحل دیگر ۳۳ درجه از مدار خارج می شود تا ایندفعه قطب های خورشید را بگیرد.
مدارگرد خورشیدی با تجهیزات خود روشهای مختلفی را برای بررسی تولید ماده و انرژی توسط خورشید بکار میگیرد. بدین منظور چهار ابزار میزان انتشار و تشعشعات خورشید را به طور مستقیم اندازه گیری می کنند: یکی از ردیاب ها ذرات پر انرژی را که خورشید منتشر می کند اندازه گیری کرده و به نحوه ی شتاب گرفتن آن ها دسترسی پیدا خواهد کرد . ردیاب دوم یا سنجش مغناطیسی میدان مغناطیسی نزدیک خورشید را اندازه گیری می کند. ردیاب سوم امواج رادیویی و پلاسما را اندازه گیری می کند و ردیاب چهارم میزان سرعت، دما و چگالی باد خورشیدی را اندازه گیری می کند.
در همین حال ، شش ابزار دیگر بیرون از مدار، خورشید را از راه دور اندازه گیری می کنند. دو تصویرگر ، نور ماوراء بنفش موجود در جو بیرونی خورشید ، از جمله کورونا یا حلقه نوری دور آن را مورد مطالعه قرار می دهند تا زمینه ای برای اندازه گیری باد خورشیدی فراهم شود. یک کوروناگراف تصاویری از کورونا با وضوح بالا از 1.7 تا 4.1 شعاع خورشیدی میگیرد. یک تصویرگر میدان مغناطیسی و نور مرئی روی سطح خورشید را اندازه گیری می کند. و تصویرگری دیگر تصاویری از باد خورشیدی خواهد گرفت و در نهایت یک تلسکوپ رفتار اشعه ایکس ساطع شده از خورشید را اندازه گیری می کند.
خانم “آن پاکروس” ، مدیری در مرکز تحقیقات و فناوری فضایی اروپا (زیر مجوعهESA) ،در انتشارات ناسا گفت: این مدارگرد طوری طراحی شده که در گرمای شدید خورشید و سرمای شدید خلا دوام بیاورد. این درجه حرارت از منفیِ 300 تا 970 فارنهایت خواهد بود . این مدارگرد خورشیدی مجهز به یک سپر حرارتی 10 در 8 فوتی و 324 پوندی است که از فویل تیتانیومی با بازتاب بالا ساخته شده و روی ورقی آلومینیومی قرارد دارد. به علاوه شکاف هایی تعبیه شده است تا گرما به راحتی خارج شود. روکش فسفات کلسیم به کار رفته مانع از این می شود که تشعشات خورشید سپر حرارتی را مهار کرده و از آن عبور کنند. گفته می شود که ناظران بر این ماموریت باید اطمینان حاصل کنند که همیشه روی سپر حرارتی کاوشگر به سمت خورشید بماند.
